Witajcie Kochani nastał wieczorek zachciało mi się kawki pod altanką a tutaj jak nie zacznie grzmieć i walić. 

Ale dobrze bo już dawno nie padało a deszczyk jest potrzebny aby wszystko ładnie rosło. 

Natomiast mojemu kicurowi absolutnie nic nie przeszkadza. 

Pańcia pije kawkę a on jak zawsze mi towarzyszy. 

 Troszkę mnie nie było tutaj ale to niestety ze względu na zdrowie. Udało mi się na razie jakoś ominąć szpital ale bez zastrzyków się już nie obeszło i tyłeczek boli jak wszystkie diabli. 

Siedzieć nie mogę, leżeć nie mogę i sama nie wiem co ze sobą począć. Wkurza mnie to, że jak dopada mnie to cholerstwo to jestem odcięta od świata i nic nie mogę robić. 

A tyle rzeczy mam napoczęte w pracowni i wszystko leży, czeka aż w końcu zacznę funkcjonować. Ale niestety już taka moja karma życiowa. Człowiek musi nauczyć się żyć z pewnymi niedogodnościami które przytrafiają mu się w życiu. Tylko czasami zastanawiam się czemu akurat ja muszę mieć ich aż tyle. Ale daję radę hmmm muszę dawać. 

Dlatego te wszystkie rzeczy które robię są dla mnie ogromną odskocznią. Jak zajmuję się malowaniem czy pleceniem to całkowicie odcinam się od świata. Wtedy nie myślę, nie czuję i poświęcam się tylko i wyłącznie temu co tworzę. Tak to wszystko się właśnie zaczęło. Znalazłam coś co mnie napędza i nie pozwala za bardzo myśleć hahahaha ale są takie chwile jak właśnie dziś kiedy dopada mnie nastrój na marudzenie. Ale już koniec tego przytruwania. Przelałam wszystko tutaj, nie wiem czy ktoś to czyta czy nie ale mnie jest już lepiej. Miłego wieczorku Kochani i mam nadzieję, że do niedługiego usłyszenia. 

Kamila :)